Adventure NZ part 4: the last days in NZ

Hi there!

Ontzettend vreemd, maar Nieuw Zeeland zit er alweer op! Het is voorbij gevlogen! Wat heb ik ontzettend veel mooie dingen mogen zien en beleven, en wat heeft het ontzettend veel energie gekost (haha ja het leven van een backpacker is niet altijd even ontspannend!). Dat het energie kost is zeker geen slechte eigenschap van het backpacken, maar misschien wel iets waar ik van tevoren niet zoveel rekening mee had gehouden. Maar eerst maar even beginnen waar ik gebleven was, mijn ervaringen van de "Deep south" en mijn laatste dagen in NZ.

De Deep South tour begon met de reis naar Milford Sound. Milford Sound staat bekend om zijn prachtige fjorden. Toen wij uit Queenstown vertrokken hadden we al snel door dat het een regenachtige dag zou worden. Maar geloof het of niet, dit keer werkte de regen in ons voordeel! Behalve dat regen nat en koud is, kan het ook prachtige beelden opleveren. De steile fjorden en bergen in Milford gecombineerd met de vele regen zorgde voor ontelbaar veel watervallen. De busreis zelf was al sprookjesachtig, overal waar je keek kwamen kleine en grote watervallen naar beneden. Ook tijdens de bootreis door de fjord zelf was dit prachtig. Het was wel vreemd om te bedenken dat op een prachtige droge, zonnige dag bijna alle watervallen verdwenen zijn (er zijn maar enkele permanent). Al deze kleine watervallen leken wel "aderen" van de bergen. Doordat het water naar bleef stromen lijkt het net alsof het water rond werd gepompt. S avonds sliepen we in een kleine arbeidershuisjes. Ontzettend leuk om je eigen vuurtje te mogen stoken, maar nadat we doorweekt waren door de vele regen had ik misschien liever een warmere accommodatie gehad..
De volgende dag door naar het 3e eiland van NZ: Stewart Island! Na een heftige bootrit (ik denk dat sommige mensen het idee hadden dat ze aan her raften waren ipv dat ze op een "ferry" zaten) kwamen we aan op het kleine eiland. We werden begroet door een blauwe pinguïn die na een dag op zee weer de beschutting van het land opzocht. Maar daarvoor gingen we natuurlijk niet naar dit eilandje, de Kiwi 's (vogel natuurlijk) hadden onze interesse! Toen het donker werd gingen we met hoofdlampen en een Kiwi-sound op de mobiel op pad. Het duurde niet lang of we zagen midden op het grasveld al wat bewegen. Bij het afspelen van het kiwigeluid kwam de veel te grote kip met een enorme snavel op ons afgestampt. En dat is zeker iets om bang van te worden, wat kan dat beestje stampen! Toen we na een half uurtje nog maar met z'n tweeën (met Louise, ook Nederlands) overbleven hebben we echt uitgebreid kunnen genieten van deze zeldzame vogel. Niet bang voor onze aanwezigheid (zolang we niet bewogen) bleef het beestje rustig zitten eten zodat wij foto's van hem konden maken. De foto's zijn echt mooi, zolang je ze in een donkere kamer bekijkt! Anders zie je niets anders dan zwart en een kraaloogje..
Maar wat bijzonder om deze zeldzame vogel in het wild te kunnen zien!!
Na Stewart Island nog 3 nachten in Queenstown gebleven. Lekker gehiked, hard gelopen, gewandeld en geslenterd. Heerlijk.
Na Queenstown door naar Mt Cool. De gletsjer die tegen Mt Tasman en de Tasman gletsjer aanligt. De busreis hierheen was prachtig! Mt Cook zelf is indrukwekkend, maar ook het (bijna chemisch kleurende) blauwe meer is oogverblindend! Wat een extreme kleuren! S middags nog een wandeling gemaakt door de vallei naar de voet van Mt Cook. De scherpe punten bedekt met een laagje sneeuw/ijs steken scherp af tegen de felblauwe lucht. Onderaan de voet van de berg is een meer met daarin de resten (ijsschotsen) van de gletsjer. Wauw.
Maar goed, geen tijd om langer te genieten want de volgende dag gaan we door naar Rangitata. Hier kun je onwijs leuk raften, maar dit ben ik (en de rest trouwens ook) even over geslagen. Het hoogtepunt van dit prachtige plaatsje waren letterlijk en figuurlijk de stapelbedden, 3 hoog! Het leek wel een kinder slaapfeestje in een poppenhuis!
De volgende dag vroeg op om door te gaan naar Kaikoura. Kaikoura staat bekend om het prachtige oceaanleven. De onderzeese omstandigheden zijn zo goed dat het vele zeehonden, dolfijnen, walvissen en zelfs orka's aantrekt. Het dorpje zelf ligt tegen de black beaches van de oceaan aan en heeft vele leuke bijzondere winkeltjes.
De volgende dag ben ik samen met Hilde en Lisa (Nederlands) in de vroege ochtend (05.00u) op pad gegaan om het zeeleven te verkennen, ik zou vandaag met dolfijnen gaan zwemmen! Na het uitzoeken en aantrekken van alle snorkeluitrusting en het zien van het informatie filmpje gingen we met zonsopkomst het water op (06.30). Het duurde niet lang of er sprongen enkele dolfijnen boven het water uit voor de mooie zonsopkomst. Nog geen minuut later hoorden we ook aan de voorkant allemaal "ooohh, ahhh's". Een groep dolfijnen was vrolijk voor onze boot uit aan het zwemmen. Veel dolfijnen = tijd om het water in te gaan! Ik had alleen nog nooit echt gesnorkeld, dus ik had meer het idee dat ik stikte dan dat ik ook maar iets onder water kon zien. Enkele minuten later kreeg ik mijn ademhaling onder controle, maar er bleken geen dolfijnen meer in het water te zijn dus iedereen aan boord. Geen dolfijnen, maar wel een goeie snorkeloefening. De tweede keer dat we het water in gingen ging het stukken beter met snorkelen. De instructeur had gezegd dat we geluiden moesten maken om de dolfijnen aan te trekken, dus overal hoorde je geluidjes uit de snorkels komen. Binnen een minuut waren er al diverse dolfijnen! Totaal niet bang voor al die rare mensen zwemmen ze onder je door of naast je langs. Ze komen zo dichtbij! De schipper wist nog een betere, heldere plek dus na circa 10 minuten weer aan boord. De 3e en 4e duik waren echt onvoorstelbaar mooi. Het water was prachtig helder zodat je de zonnestralen onderwater kon volgen. En tientallen, misschien wel honderden dolfijnen!! Wat een prachtig gezicht! De hele tijd was ik geluidjes aan het maken om te kijken of ik de aandacht kon uittrekken van één dolfijn. Op een gegeven moment is er dan een dolfijn die mij wel interessant vond, en dan is het de kunst om die interesse vast te houden. Ik ging rondjes zwemmen om de dolfijn om hem zo uit te dagen mee te "spelen". Het lukte! Even draaiden we vrolijk om elkaar heen, nog véél leuker dan dat de dolfijnen gewoon passeren. Op een gegeven moment zag de dolfijn waarschijnlijk dat zijn zwemskills vele malen beter waren dan die van mij, en besloot weer verder te gaan.. Haha. Maar wat leuk dat je echt voor een paar seconden contact kan hebben met deze prachtige slimme dieren! We hebben waarschijnlijk wel meer dan 20 minuten rond gezwommen totdat we weer aan boord gingen. Ik en Hilde waren echt aan het stralen toen we weer aan boord gingen. Hierna zijn we nog 1X het water in gegaan, maar niets kon de vorige duik meer overtreffen! Uitgeput maar voldaan weer aan boord om snel even op te warmen en om te kleden om daarna nog wat foto's te maken van de honderden dolfijnen om onze boot. Zoals ik zei houden dolfijnen wel van wat uitdaging, dus toen de boot vaart maakte om weer terug naar de haven te gaan, sprinten en sprongen de dolfijnen voor de boot uit. Ze maakte er een spelletje van om te zien wie het het langste vol kon houden, competitieve dieren!
Toen we weer terug bij het hostel waren hebben we met z'n allen genoten van alle prachtige foto's en filmpjes en van de bijzondere onderwater beelden, ik kijk er nu al naar uit om deze aan jullie te laten zien!! Deze ervaring staat zeker op nummer 1 in Nieuw Zeeland!
Na twee dagen Kaikoura was het tijd om door te gaan naar mijn laatste bestemming in NZ: Christchurch. Het is een hele vreemde stad om doorheen te wandelen. Sommige staten zijn gezellig met alle winkeltjes en restaurantjes, naar de stad valt vooral op door zijn vervallen gebouwen, graffiti en lege verlaten bouw/sloopterreinen. Alleen de botanische tuinen stralen nog in de zon. Ondanks de kilte van de stad heb ik een geweldige dag gehad. In een koffietentje raakte ik aan de praat met een mevrouw (Marion) die oorspronkelijk uit Nederland kwam en na al die jaren in het buitenland nog vloeiend Nederlands sprak. Ze was met haar Australische man Maarten uiteindelijk naar Nieuw Zeeland verhuist. Ze waren een familievriend (Kate, mijn leeftijd) even aan het rondleiden door de stad.Kate kwam oorspronkelijk uit Christchurch maar is verhuist naar de aardbevingen. De stad is daarna gedeeltelijk opgebouwd, wat zij nog niet had gezien. Maarten en Kate nodigden mijn uit om mee te gaan naar de streetart tentoonstelling. Ontzettend leuk om te zien wat voor moois je allemaal kunt maken. Omdat in het verlaten Christchurch nogal veel graffiti te zien is, is het goed om het kunstige aspect daarin te benadrukken. Erg leuk! Maar dat was nog niet het einde van onze ontmoeting, want in Woolston bleek een ontzettend leuk winkelcentrum te zien met allerlei hele restaurantjes en boetiekjes. Een oude leerlooierij die helemaal was gerenoveerd. Hier had ik zelf nooit heen kunnen gaan omdat het een eindje uit de stad ligt. Ik heb zo'n ontzettend leuke en gezellige middag gehad met deze lieve mensen! Ik kan nog steeds niet geloven dat er zulke bijzondere mensen bestaan. Mensen die je net hebt ontmoet, maar waarbij het voelt alsof je ze al jaren kent. Daarbovenop hebben ze mij ook een ontzettend lief aandenken meegeven. Bedankt voor jullie bijzondere bijdrage lieve Marion, Maarten en Kate!

Maar goed, na Christchurch kwam toch echt het einde van mijn Nieuw Zeeland trip in zicht. Wat heb ik een prachtige tijd gehad in dit land! Ik heb vele onwijs mooie landschappen mogen zien, indrukwekkende activiteiten kunnen doen en bovenal bijzondere mensen ontmoet! En dat in maar 6 weken! De combinatie van deze twee eigenschappen zorgt ervoor dat deze reis ook ontzettend veel energie kost. Want je hebt net de prachtige omgeving van mt Cook mogen aanschouwen, je bent er nog stil van, maar twee dagen later ben je al aan het zwemmen met dolfijnen. Wauw! Ik had echt niks willen overslaan, maar ik hoop dat ik Australië lekker kan nagenieten. Want dat nagenieten is zeker een onderdeel van de indrukwekkende belevenis. Dat heb ik in NZ misschien gemist, naar zoals ik al zei heb ik nergens spijt van en kan ik dat in Australië vast en zeker inhalen ;)
Daarnaast vertel ik het met alle liefde en passie graag nog een keer aan jullie allemaal wanneer ik thuis kom, en beleef ik alles weer opnieuw wanneer ik naar de foto's en filmpjes kijk!

Ik ben trouwens momenteel in Sydney. Ik ben dus goed en veilig aangekomen in het warme Australië. In Australië heb ik een iets minder strakke planning als in NZ, dus ik ben benieuwd hoe ik dat mee om zal gaan. In ieder geval tijd om na te genieten ;)

Natuurlijk ook iedereen in Nederland bedankt voor alle leuke/lieve berichtjes en reacties op mijn blogs. Ik vind het ook héél leuk om iets van jullie te horen na mijn monoloog haha (oftewel mijn 3 a4tjes lange blog)

Heel veel liefs Annelies

PS. Het tijdsverschil met Nederland is nu 8u.
18.00 in Australië is 10.00 in Nederland :)
PS 2. Meer foto's (van o.a. de Kiwi) staan op mijn Facebook: https://m.facebook.com/annelies.lap