Kia Ora!
- ('Hey' in de Māori language)-

Of goeie morgen voor jullie!:) Nu is het tijdsverschil nog 12 uurtjes, maar dat gaat snel veranderen. Aankomend weekend gaan we (en jullie) over naar de zomertijd. Daarna is er een tijdsverschil van 10u tussen NZ en Nederland. Oftewel 21.00 in NZ staat gelijk aan 11.00 in Nederland (ik zal er om proberen te denken wanneer ik jullie weer -midden in de nacht- een berichtje stuur!).

Ik zal proberen afgelopen week (kort) samen te vatten. Na Auckland ben ik doorgereist naar Raglan, het surfersstadje van Nieuw Zeeland. In dit hippie-achtige dorpje lijkt niemand haast te hebben. Reglan staat voornamelijk bekend om zijn ideale golfsurfomstandigheden. Behalve de prachtige golven is het strand ook bijzonder: een blackbeach. Het zwarte zand heeft een duidelijk contrast met de helderblauwe zee en glinsterd door de zon. Het enige nadeel van zo'n black-beach is wel dat het zand ontzettend snel heet wordt, wat je dus niet verwacht als je even vanaf je handdoek de zee in wilt.. De 1e dag in Reglan hebben we afgesloten met een yoga lesje op een plateau vlakbij het hostel. Yoga was leuk en ontspannend, maar voornamelijk het uitzicht was adembenemend! Aangezien we toch met z'n allen op het plateau waren zijn we daar met z'n allen gaan picknicken (heerlijke wraps met feta, sla, sinaasappel, avocado en pijnboonpitten > aanrader!).

Hierna ging de rest van de groep verder naar het zuiden, maar besloot ik nog 2 nachtjes in Reglan te blijven. Het hostel was zo leuk en het uitzicht was geweldig. Daarnaast kan een extra dagje in het stadje en aan het strand geen kwaad ;) De 3e dag ben ik samen met nog een meisje vanaf het hostel naar de stad gefietst. Met een mountenbike door de heuvels in de warmte, terwijl er auto's voorbij scheuren, is een uitdaging opzich. Maar goed, tijdens dit tripje moet er ook af en toe gesport worden ;)

Na Reglan op naar Mourea voor een cultuurbeleving, maar tussentijds even een stop in de Waitomo Caves. Deze grotten staan bekend om hun miljoenen gloeiwormen. Helaas was de abseil activiteit al volgeboekt, maar was er nog wel plaats bij de tubing. Met een groep van circa 10 man ga je met een wetsuit, laarzen, helm en een hoofdlamp de grotten in. Je klimpt, kruipt en dobbert door de ondergrondse grotten waar tegen "het plafond" miljoenen kleine gloeiwormpjes (of eigelijk larfjes) zitten. Net alsof je door de melkweg drijft!

Na deze natuurlijke lichtshow zijn we doorgereden naar Mourea, naar een Mauri-gemeenschap. We werden vriendelijk welkom geheten door een woordvoerder nadat we op de hoogte waren gesteld van hun gebruiken en gewoontes. Nadat de bedden waren klaargemaakt in de gemeenschappelijke ruimte (net alsof je op schoolreisje bent) werden we uitgenodigd voor het eten: een buffet met een wereld aan kip, aardappelen, groentes en fruit. Na het eten kregen we een voorstelling van de traditionele dansen, waardonder de HAKA (die dans die de NZ rugbyspelers altijd voorafgaand aan de wedstrijd doen). Natuurlijk moesten we zelf ook deelnemen! :)

De dag erna zijn we doorgereden naar het stadje wat je van verre herkend aan zijn rotte eierenlucht: Rotorua. Dit stadje staat bekend om zijn natuurlijke warmtebronnen en de zwavelgassen. Wanneer je een wandeling maakt langs het meer zie je de overgang van het heldere water naar de opborrelde modder en zwaveldampen. Ondanks de rottende lucht is het zeker de moeite waard om even rond te lopen. De borrelende poelen en de dampen hebben iets weg van een mysterieus maanlandschap. Nu ik hier toch ben moet ik natuurlijk even langs een van de geothermologische baden, in mijn geval Hell's Gate. In dit park kun je wandelen langs deze natuurverschijnselen, maar ook een bad nemen in warme modder en natuurlijke baden. Hell's Gate vond ik persoonlijk wel erg klein aangezien er maar 2 baden open waren van de 3, plus de warme modderbaden. Ondanks je huid heerlijk zacht wordt van de modder zal ik het niet direct aanraden.. Maar goed, je moet het toch eens geprobeerd hebben! Toen we in Rotorua waren was het Sint Patricksday, dat moet natuurlijk gevierd worden! Met een deel van de groep uit de bus zijn we een biertje gaan drinken in de Irish Pub, waar het groen zag van de mensen ;)

Na Rotorua start de tocht van de oostkust, te beginnen met Gisborne, Tokomaru Bay en tot slot Maraehako Bay. De reis zelf is al prachtig: hoge bergen, diepe dalen, diverse meren, riveren en kliffen. Voor Tokomaru Bay zijn we gestopt van de langste pier van NZ. We zouden hier in eerste instantie een duik vanaf nemen, maar door het slechte weer is dit er helaas niet van gekomen. In Tokomaru Bay hadden we wel een onwijs leuk eco-hostel. Een kleinschalig, huizelijk en hoger gelegen hostel met uitzicht op de oceaan, maar nog belangrijker: op de 1e zonsopgang ter wereld!
Na Tokomaru Bay zijn we doorgereist richting Maraehako bay. Onderweg zijn we o.a. gestopt bij de Manuka honey farm, waar bijen manuka honing produceren. De manuka boom zou geneeskrachtige werkingen hebben, welke doorwerkt in de honing en de producten die daarvan gemaakt zijn. Na de honey farm hebben we het meest oosterlijke puntje van NZ bezocht, de vuurtoren. Oke, de tocht omhoog is misschien wel een workout, maar het uitzicht is zeker de moeite waard! Evenals een bezoekje aan ons hostel voor deze nacht in Maraehako: een treehouse gelegen aan een baai. De locatie is prachtig, evenals het sprookjesachtige treehouse zelf. De accomodatie zelf mag misschien wel een update gebruiken, maar dat vergeet je al snel als je weer naar buiten kijkt!

Na het tripje naar de oostkust ben ik vandaag weer terug in Rotorua. Morgen ga ik door naar Lake Aniwhenua, gevolgd door 2 avonden in Whakahoro en een nacht in Tongariro national park. Daarna blijf ik nog 3 nachtjes in Wellington om het Noordereiland af te sluiten.

Tot zover mijn 2e reisverslag, ik hoop dat jullie het allemaal nog een beetje kunnen volgen ondanks mijn ietswat chaotische schrijfstijl.
Het weer is vandaag redelijk goed, dus ik ga zo nog lekker even buiten zitten en vanavond nog even relaxen in de whirlpool ;P Vanaf morgen gaan we weer actief aan de slag!

Heel veel liefs! X